Józef SZAJNA był jednym z "gigantów" polskiej sztuki powojennej, teatralnej i plastycznej. Obok Magdaleny Abakanowicz i Tadeusza Kantora był tym, który reprezentował Polskę na najbardziej znanych wystawach zbiorowych, w tym na biennale w Sao Paulo (1979, 1989) i biennale w Wenecji (1990).

Były więzień Oświęcimia, autor wielu sztuk teatralnych, scenografii i prac plastycznych, został na zawsze naznaczony przeżyciami obozów koncentracyjnych.

Jego estetyka, zarówno plastyczna jak i teatralna, jest w najlepszym tego słowa znaczeniu awangardowa.

Wystawiałem jego prace plastyczne w mojej galerii w Paryżu w 1990 roku. Dodam, że krytyka francuska nie poświęciła mu wówczas nawet wzmianki. Co potwierdza spostrzeżenie poczynione przez wielu artystów i przeze mnie samego, że francuski establishment kulturalny jest jednym z najgłupszych, najbardziej aroganckich i najbardziej wstecznych w Europie.